Eerst behouden, dan werven!

Onlangs melde ik mij online aan voor een vereniging. Geen hele grote, maar ook geen kleine, zo’n 6000 leden. Tot mijn verbazing kreeg ik daarop geen enkele (geautomatiseerde) reactie. Je verwacht een bedankje, eventueel inlog gegevens voor het besloten deel van de site. Maar niets. Misschien is deze vereniging, die deels draait op vrijwilligers, nog niet zo ver met de automatisering? Maar ook na een paar dagen geen reactie. Na een week of drie kwam het eerste teken van een leven, met de post. Een acceptgiro. Een maand later de volgende reactie: het kwartaalblad. Sindsdien wordt het blad keurig elke drie maanden bezorgd, maar verder heb ik van de vereniging nog nooit iets vernomen.

Veel verenigingen zijn bezorgd over de afkalving van hun ledenaantallen. De ‘schuld’ daarvan is altijd snel gevonden: de tijdgeest, sociale media, de concurrentie. Dat zullen ongetwijfeld factoren zijn. Maar hoeveel verenigingen reflecteren op hun eigen handelen als het gaat om de omgang met leden? Communicatie met (nieuwe) leden zou op de eerste plaats moeten staan. Want zonder leden geen vereniging. En ledenbehoud is een stuk goedkoper dan ledenwerving.